Биткоинот повеќе не вреди да се ископува
Конечно пристигна МОМЕНТОТ од кој многу ентузијасти од крипто ентузијасти се плашеа – копањето на биткоин повеќе не е профитабилно.
Рударството е процес во кој компјутерите, најчесто со графички процесори со висока моќност, ги потврдуваат трансакциите на блокчејн мрежа преку механизмот „доказ за работа“ (Proof of Work). Во замена, копачите добиваат одредена количина биткоини, пропорционална на моќта што ја инвестирале.
Овој модел е профитабилен од појавата на биткоинот во 2009 година, бидејќи вредноста на биткоинот беше поголема од цената на електричната енергија потребна за рударство.
Но, како што бројот на нови биткоини кои влегуваат во оптек систематски се намалува, ограничен на вкупно 21 милион, а конкуренцијата расте, економската пресметка станува сè понепрофитабилна.
Рударството на биткоин сега е поскапо од неговата пазарна вредност
И покрај фактот дека еден биткоин моментално се продава за околу 94.000 долари, цената на неговото производство за малите рудари надминува 137.000 долари, според најновите проценки на “Gizmodo”. Дури и за големи рударски системи со оптимизирана инфраструктура, трошоците се проценуваат на околу 82.000 долари, што значи дека маржите се минимални и дополнително се намалуваат.
За споредба, во септември 2024 година, ископувањето на еден биткоин чинеше околу 56.000 долари. За помалку од една година трошоците се речиси двојно зголемени, што потврдува дека профитабилноста на копањето пропаѓа со извонредна брзина.
Криптовалута за секого? Не навистина
Биткоинот некогаш беше поздравен како децентрализирана алтернатива на банкарскиот систем, но денес е многу концентриран во рацете на неколкумина.
Според достапните податоци, 8 отсто од дигиталните паричници чуваат повеќе од 98 отсто од сите биткоини, а 1 отсто од корисниците контролираат над 90 отсто од вкупната понуда. Оригиналниот идеал за еднаква дистрибуција е заменет со реалноста, криптосистем сличен на традиционалните финансии, но со уште помала регулација.
Технички, биткоинот е управуван од децентрализирана мрежа, но во пракса, одлуките се концентрирани меѓу програмерите, големите рудари и институционалните инвеститори, група чија моќ се заснова на пристап до инфраструктура и капитал.
Енергетски џвакач кој најмногу им користи на најбогатите
Комбинацијата на голема потрошувачка на енергија, високи трошоци за копање и огромна концентрација на сопственост го претвори биткоинот во, како што наведуваат авторите на анализата, енергетски неефикасен инструмент кој примарно им користи на најбогатите.
Откако беше замислен како демократска финансиска алатка, биткоинот стана уште еден шпекулативен механизам, каде што профитот оди кај најмоќните, а трошоците за електрична енергија ги плаќаат сите останати.
