Откриен „Порталот за подземниот свет“: Отворен е пред речиси 200 години, а се досега не можеле да го најдат
„Порталот на подземниот свет“ се отворил во 1831 година, но неговата локација досега беше мистерија.
Во 1831 година, некаде на површината на Земјата се појавил „портал на подземјето“. Масивниот вулкан широко ја отвори устата и исфрлил толку многу пепел и чад што небото на северната хемисфера се затемнило. Посевите не успеале таа сезона. Луѓето гладувале. Сепак, и покрај целото уништување, локацијата на вулканот остана мистерија. Сега, преку внимателна анализа на пепелта од ерупцијата која била заробена и зачувана во ледената покривка на Гренланд, тимот предводен од вулканологот Вилијам Хачисон од Универзитетот „Сент Ендрус“ во Велика Британија го пронашол „виновникот“, пренесува rts. rs.
Настанот што малку го промени светот конечно е поврзан со вулканот Заварицки на Симушир на Курилските острови, 59-километарски појас копнен сместен меѓу Русија и Јапонија.
Хачисон и неговите колеги го споредија хемискиот состав на микроскопските фрагменти од пепел извадени од ледените јадра на Гренланд со примероците од вулканот Заварицки и најдоа совршено совпаѓање.

„Наоѓањето траеше долго и бараше опсежна соработка со колегите во Јапонија и Русија, кои ни испратија примероци собрани од вулканот пред неколку децении“, вели Хачисон.
„Моментот во лабораторијата кога заедно анализиравме два вида пепел, еден од вулкан и еден од ледено јадро, беше вистински момент на еурека. Не можев да поверувам дека бројките во анализата се идентични. После ова, потрошив многу време во разгледување на возраста и големината на ерупцијата“, додаде научникот.
Денес, во 21 век, човештвото има пристап до пакет алатки кои ни овозможуваат да идентификуваме локации на геолошка активност, од глобални станици за сеизмички мониторинг, до сателити кои орбитираат ниска околу Земјата.
Назад во 1831 година, пред речиси 200 години, овие алатки не постоеле; па вулканска ерупција на оддалечен, ненаселен остров лесно можела да избегне идентификација.

Што сепак никогаш не се случило
Една ерупција за која се смета дека е одговорна за глобалното ладење од 1831 до 1833 година и се припишува на Бабујан Клара на Филипините. Ова, како што беше откриено во весник од 2018 година, всушност никогаш не се случило.
Друга теорија, базирана на сулфур испуштен за време на ерупцијата, сугерира дека вулканот можеби бил на островот Греам, вулканска маса што повторно се појавува во Сицилискиот теснец.
Хачисон и неговите колеги откриле дека сулфурот во ледените јадра ја потврдил ерупцијата во 1831 година на северната хемисфера, но не се совпаѓа со оваа локација.
Наместо тоа, нивната работа најде докази за она што е познато како ерупција на Плинија, слична на ерупцијата на Везув. Поблиското испитување на микроскопските фрагменти од вулканско стакло извлечени од мразот на Гренланд покажа точно совпаѓање со примероците од Симушир.
„И ние го имаме кратерот да го докажеме тоа. „Денес во Заварицки доминира калдерата, шуплив слив што останува при експлозија на вулканот, а овој најверојатно е создаден за време на таа ерупција во 1831 година“, велат истражувачите.
Проценките на тимот за волуменот на вулканскиот материјал исфрлен од утробата на Земјата ќе предизвикаат ладење од околу 1 степен Целзиусов – споредливо со ерупцијата на планината Пинатубо во 1991 година на Филипините.

Вулканите на Земјата често остануваат активни долго време, а оној што еднаш ќе еруптира катастрофално може да го стори тоа повторно. Наодите на тимот сугерираат дека оддалечените вулкани треба да се проучуваат и следат повнимателно.
„Има толку многу вулкани како овој, што нагласува колку ќе биде тешко да се предвиди кога и каде би можела да се случи следната ерупција со голема јачина“, вели Хачисон.
„Како научници и како општество, треба да размислиме како да го координираме меѓународниот одговор кога ќе се случи следната голема ерупција, како онаа во 1831 година.
Истражувањето е објавено во списанието Proceedings of the National Academy of Sciences.