Сите повторно пишуваат за озлогласеното писмо со кое Џек Мевосек ѝ се потсмева на лондонската полиција: Еве што пишува во него

Мевосек во 1888 година ги тероризирал улиците на Вајтчапел, брутално убивајќи и осакатувајќи тела на најмалку пет жени.

Во јавноста повторно се зборува за озлогласеното писмо кое Џек Мевосек го испратил за да ја исмее лондонската полиција, која безуспешно се обидувала да го идентификува. Овој допис повторно е во центарот на вниманието откако се појавија вести дека идентитетот на еден од најпознатите сериски убијци на сите времиња наводно бил „откриен“, пишува LADBible.

Мевосек во 1888 година ги тероризираше улиците на Вајтчапел, убивајќи и осакатувајќи најмалку пет жени. Неговите жртви биле проститутки од сиромашните квартови на источен Лондон, а секоја ноќ се ширел страв и паника. Мери Ен Николс, Ани Чепмен, Елизабет Страјд, Кетрин Едос и Мери Џејн Кели биле убиени меѓу 31 август и 9 ноември.

Иако неговиот вистински идентитет наводно бил откриен со „100% ДНК поклопување“, тоа не го намалува ужасот што Џек Мевосек го втиснал во свеста на жените низ Лондон за време на своето крваво дивеење. Ситуацијата станала уште посериозна кога Мевосек наводно испратил писмо до новинарите од Central News агенцијата во Лондон. Писмото, датирано на 25 септември 1888, било објавено по првите две убиства и само неколку дена пред убијците двапати да нападне во една ноќ.

Во него убиецот ја исмева полицијата и нивната неспособност да го пронајдат, откривајќи ги своите злокобни намери – вклучувајќи осакатување на следната жртва и испраќање делови од нејзиното тело до детективите „за забава“. Очигледно е дека Мевосек бил сè помотивиран од своите претходни злосторства, бидејќи во писмото пишува дека нема да престане да „касапи“ жени сè додека не го фатат.

Целосниот текст на писмото гласи:

„Драг Шефе,

Постојано слушам како полицијата вели дека ме фатила, но нема да ме фатат уште некое време. Се смеев додека ги гледав како се обидуваат да изгледаат паметно и тврдат дека се на вистинскиот траг. Шегата со ’кожниот фустан‘ ме насмеа до солзи.

Долу со проститутките – нема да престанам да ги касапам додека не ме фатат. Последната работа беше одлична. Не ѝ дадов на дамата ни време да писне. Како сега ќе ме пронајдат?

Го сакам мојот занает и со нетрпение чекам повторно да започнам. Наскоро ќе слушнете за мене и моите смешни мали игри. Зачував малку вистинска црвена течност во шише од пиво за да пишувам со неа, но се згусна како лепак, па не можев да ја користам. Црвеното мастило, се надевам, е доволно добро, ха ха.

Следниот пат ќе ѝ ги отсечам ушите на дамата и ќе ѝ ги испратам на полицијата – само за забава. Чувајте го ова писмо додека не направам уште една работа, а потоа објавете го.

Мојот нож е толку убав и остар што сакам веднаш да се фатам за работа штом ми се укаже шанса.

Среќно.

Ваш, Џек Мевосек.“

Ова писмо повторно се најде во јавноста откако истражувачот Расел Едвардс објави дека пронашол „совршено“ ДНК поклопување за Џек Мевосек додека работел со Јари Лоухелаинен, биохемичар од Liverpool John Moores University. Двајцата земале ДНК примерок од марама пронајдена на местото на убиството на една од жртвите, Кетрин Едос.

Едвардс тврди дека резултатите го идентификуваат Арон Космински, полски бербер кој емигрирал во Лондон, како човекот зад овие злосторства. Космински бил осомничен уште во тоа време, но никогаш не бил официјално обвинет.

За дополнително да го потврдат истражувањето, тие пронашле жив роднина на Космински, кој се согласил на тестирање за да се спореди неговиот ДНК со оној на марамата. Резултатите покажале позитивно поклопување, што го навело Едвардс да заклучи дека конечно го решил случајот.

Неговиот правен тим сега бара повторно отворање на истрагата за да ги претстави доказите, додека семејствата на жртвите исто така бараат одговори.