„Видов хорор и крв насекаде, некои деца се уште беа живи! Сведоштво на полицаецот кој прв влегол во „Рибникар“ во Белград!

На влезот го затекнавме чуварот како лежи на грб, една девојка беше застрелана во главата, друга беше на масата, третата беше одоздола, изјави Игор Аврамовиќ (29).

Игор Аврамовиќ (29) е првиот полицаец кој го опиша хоророт од 3 мај минатата година, кога Коста Кецмановиќ изврши масакр во училиштето „Владислав Рибникар“ во Белград. Тој и неговите колеги први влегоа на местото на невиденото злосторство, училиштето и училницата на смртта, каде момчето-монструм уби девет соученици и училишниот чувар.

Огромен стрес

„Го видовме целиот тој ужас и масакр што се случи. Кога дојдовме, не знаевме за што се работи. На десната страна на влезот најдовме чувар како лежи на грб. На левата страна лежеше девојка застрелана во главата, едното девојче беше на масата, а третото беше под масата. Насекаде имаше крв. Во училницата видов други деца, некои од нив беа уште живи. Тоа беше голем шок за нас, страшна глетка и огромен стрес. Не дај боже некому да му се повтори. Сите бевме депресивни“, изјави Аврамовиќ.

Аврамовиќ ја имаше несреќата да дежура и следниот ден, кога Урош Блажиќ уби осум млади, а повреди 12 лица во Дубона и Мали Орашје. Полицаецот во судот во Ужице се бранел дека тие два настана влијаеле на неговата психа и дека делумно се одговорни за делото што сам го направил на 21 мај минатата година.

Во исто време со полицијата, на местото на масакрот пристигнал и доктор Александар Стијачиќ од Итната помош. Откако влегол во училиштето ги пронашол телата на три девојчиња и чувар и ја опишал сцената во „мртвиот клас“.

„Тоа е сцена која и најдобриот сценограф на американски филмови не може да ја режира или создаде, да создава хорор. Ја отвораш вратата и внатре има планина од тела на девојчиња и момчиња кои лежат убиени. Ужас што не можете да го замислите. Не знаеш кој го направил тоа или воопшто што се случува, не знаеш колку си безбеден, можеби некој ќе те убие, бидејќи дојдовме таму речиси во моментот кога дојде полициската патрола. Сè уште беше отворено, ништо не беше затворено. И сега, она што е ужасно тешко: да се дефинира кој е жив, а кој не“ рече д-р Стијачиќ.

Повик на ќерката до мајката докторка

Трогателно сведочеше Ивана Стефановиќ, исто така лекар од итната медицинска помош, која им помогна на повредените во престрелката на тој кобен 3 мај.

„Додека бев на состанокот ми се јави ќерка ми која е ученичка во одделенска настава. Ми рече да не случајно ја прекинувам врската, затоа што им треба помош, дека девојче на училиште е повредено, пукано. Итно се распрашав и открив дека нашите три екипи веќе отишле на „Рибникар“, рече докторката и додаде:

– Набрзо и самата бев на самото место и ја прашав колешката која веќе беше таму каква е ситуацијата, а потоа и реков: „Кача, ова девојче уште дише! И пријдов и тимот со кој дојдов се грижеше за неа колку што можеше. Потоа се свртев и ја видов учителката која потоа стана и видовме дека е жива и веднаш се погриживме за неа. За жал, веќе не можевме да помогнеме никому во таа училница.