Конечно знаеме од каде дошол астероидот што ги уби диносаурусите

Според најновите истражувања, вселенското тело кое се урна во Земјата пред 66 милиони години и ги уби речиси сите видови диносауруси, всушност е огромен астероид кој се формирал надвор од орбитата на Јупитер.

Експертите на тој начин ја потврдија долгогодишната научна хипотеза – дека астероид од надворешниот дел на Сончевиот систем е одговорен за масивниот кратер Чиксулуб во Мексико.

Но, како научниците откриле од каде потекнува овој вселенски објект?

Бидејќи не можеле да скокнат во временска машина, да се вратат во времето и внимателно да го следат до астероидот, прибегнале кон достапниот метод.

Тие го анализирал античкиот слој на седимент зачуван во карпите и ги споредил пронајдените минерали со познати типови на космички тела.

Удар на астероид со големина на град

Истребувањето на Креда/Палеоген (K/Pg) е петто масовно истребување во последните 540 милиони години. Кога астероид со големина од околу 10 километри (големина на град) удри во областа на денешниот полуостров Јукатан, повеќе од 60 проценти од сите видови, вклучувајќи ги речиси сите диносауруси, беа избришани од лицето на Земјата.

При ударот во атмосферата биле фрлени огромни количества сулфур, прашина и саѓи кои делумно ја блокирале сончевата светлина и предизвикале пад на температурите. Креда/палеогенските слоеви содржат значителен дел минерали. Овие елементи се доста ретки на Земјата, особено на површините на планетите, но често се наоѓаат во метеоритите.

Геохемичарот Марио Фишер-Гауд од Универзитетот во Келн во Германија и неговите колеги добија примероци од K/Pg карпи од три локации и ги споредија со примероци од осум други локации на удар од изминатите 3,5 милијарди години.

Тие го анализираа и рутениумот од метеоритот и ги споредија неговите нивоа со рутениумот формиран на Земјата.

Изотопите на рутениум се решение за мистеријата

Тимот се фокусираше на изотопи на металот рутениум бидејќи односот на изотопи на рутениум од Земјата е различен од оној на метеоритите. Користејќи ги овие изотопи, научниците можea да направат разлика помеѓу астероидите кои потекнуваат од надворешниот дел на Сончевиот систем, надвор од орбитата на Јупитер, и оние кои потекнуваат од внатрешниот дел.

Имено, кога Сончевиот систем се формирал од молекуларен облак пред околу 4,5 милијарди години, температурите во внатрешниот регион биле превисоки за кондензација на испарливи соединенија како водата. Астероидите формирани во тој дел од Сончевиот систем содржат ниски нивоа на испарливи соединенија и се богати со силикатни минерали.

Од друга страна, оние што се формираат во оддалечените области содржат многу јаглерод и испарливи соединенија.

Фишер-Гауд и неговите колеги открија дека изотопите на рутениум во телото што ја завршила судбината на диносаурусите одговараат на јаглероден астероид, односно оној што доаѓа од надворешниот Сончев систем.

Изотопите на рутениум, исто така, ја оспоруваат хипотезата дека кратерот Чиксулуб бил предизвикан од комета, а не од астероид, бидејќи пронајдените изотопи не се совпаѓаат со кометата.

Истражувањето, наречено изотопи на рутениум, покажува дека ударниот удар Чиксулуб бил астероид од јаглероден тип, објавен во списанието Science.